การใช้ขันธ์ห้า เป็นเครื่องมือในการรักษาผู้ป่วย ณ สถานที่ต่าง ๆ
การ ที่คณะแพทย์แผนอนาคต ได้ทำการรักษาผู้ป่วย จนหลายท่านอาการทุเลาเบาบาง และบางท่านหายจากอาการเจ็บป่วยเหล่านั้นเกือบจะในทันทีที่กำลังรักษา ก็ ตามนั้น
เนื่องด้วย มีเหตุปัจจัยหลายอย่างประกอบกัน จึงสามารถเกิดเหตุการณ์เช่นนี้ได้
อาจมิใช่เรื่องมหัศจรรย์ใด ๆ อย่างที่คนทั่วไปคิดกัน
เหมือนเราไม่สบาย อยู่ใกล้โรงพยาบาล ไปพบหมอ หมอฉีดยา เราก็หายป่วยได้
แต่หากอีกคนไม่สบายเหมือนกัน แต่อยู่กลางดงลึก ไม่สามารถมาหาหมอได้ เขาอาจไม่รอด
นั่นคือ เหตุปัจจัยเอื้ออำนวยต่อผู้ที่อยู่ใกล้โรงพยาบาล คือมาหาหมอทันก็มีโอกาสหาย
ผู้ที่อยู่ไกล เหตุปัจจัยไม่เอื้ออำนวย มาหาหมอไม่ได้ ก็มีโอกาสตาย
ดังนั้น ผู้ที่มีโอกาสได้เข้ามาหา มาถึงแพทย์แผนอนาคตได้
จะด้วยเหตุปัจจัยใด ๆ ก็ตาม เขาก็มีโอกาสที่จะหายได้เช่นกัน
บุคคลนั้น ก็ต้องมีเหตุปัจจัยเอื้ออำนวยให้มาพบเจอ
ดังนั้น อุปกรณ์ที่ใช้รักษาโรค และติดตั้งให้กับแพทย์แผนอนาคต
เพื่อนำไปใช้รักษาผู้ป่วย เพื่อเป็นการยังประโยชน์ผู้อื่นนั้น
บุคคลที่ได้รับการติดตั้งอุปกรณ์ ให้ทำหน้าที่เป็นหมอใช้อุปกรณ์นั้น ๆ ได้
ก็ต้องมีเหตุปัจจัยเพียงพอ คือมีต้นทุนเก่าเพียงพอที่จะขันอาสาเพื่อมาทำงานนี้
มาทำหน้าที่ยังประโยชน์ท่านทั้งหลายที่กำลังเจ็บป่วย ตามเหตุปัจจัยแต่ละท่าน
คณะแพทย์ฯ ก็เช่นกัน ขณะทำงานไป ก็ต้องปล่อยวางไป เพื่อได้ประโยชน์ตนไปพร้อม ๆ กัน
ผู้ ที่ได้รับการรักษา ก็ต้องมีต้นทุนเก่า เหตุปัจจัยพร้อมที่จะมารับการรักษา มีโอกาสได้รับการสแกนกรรม และมีโอกาสได้ขออโหสิกรรม แล้วความเจ็บป่วยเหล่านั้นหายไป
ไม่ใช่ความมหัศจรรย์ใด ๆ แต่เหตุปัจจัยผลักดันให้เป็นไปอย่างนั้น อย่างนั้น
จึง..... ถูกต้อง....ในทุกทุกอย่าง ตามเหตุปัจจัยนั้น ๆ
หายป่วย...ก็ถูกต้อง ไม่หายป่วย...ก็ถูกต้อง
เพราะไม่อาจไปทราบได้ ว่าเหตุปัจจัยของบุคคลนั้นเป็นอย่างไร
ผู้ที่ทำหน้าที่รักษาบุคคลอื่น ๆ ต่างหาก ที่ระบบมุ่งเน้นให้ทำการปล่อยวาง
ให้มองเห็นความว่าง....จากการไปยึดมั่น..ต้องเป็นอย่างนั้น..อย่างนี้
ฝึกความเห็นว่ามันเป็นอย่างนั้นเอง ตามเหตุปัจจัย
หายก็ถูกต้อง ไม่หายก็ถูกต้อง
เหมือนโรงพยาบาล มิใช่ว่าต้องหายทุกคน
บางคนหาย บางคนไม่หาย แล้วแต่เหตุปัจจัยของโรคนั้น ๆ
เพียงแต่ว่า ถ้ามีโอกาสเข้ามาถึงมือหมอ ก็จะมีโอกาสได้รับการวินิจฉัย และอาจมีโอกาสหายมากขึ้นเท่านั้น
ดังนั้น ผู้ที่ทำทำหน้าที่รักษาผู้ป่วย อย่าได้ไปคาดหวังว่า...ต้องเป็นอย่างนั้น ต้องเป็นอย่างนี้
เพราะนี่คือเหตุแห่งทุกข์
เพราะเมื่อคาดหวัง แล้วไม่สมหวัง ท่านนั่นแหละจะเป็นผู้ทุกข์
เพราะคนมารักษาอาจจะไม่ทุกข์ เพราะก่อนมาก็เป็นอย่างนี้ กลับไปหายก็ดีแล้ว ไม่หายก็เท่าเดิม
เพราะ...คุณหมอมีเพียงมือเปล่า ๆ
สองมือเปล่า รักษาหายได้ ก็มิใช่ต้องน่าปลื้มใจอะไรนัก
สองมือเปล่า รักษาไม่หาย ก็มิใช่ต้องเสียใจอะไรนัก
ให้เห็นความเป็นอย่างนั้นเอง ของเหตุปัจจัยแต่ละคนที่เข้ามากระทบ ทั้งดีใจ เสียใจ
ผู้ที่หายป่วย ก็ยินดีปรีดา ย่อมสรรเสริญ เยินยอ ก็เป็นเช่นนั้น ตามเหตุปัจจัยเมื่อหายป่วย
ผู้ที่ไม่หายป่วย ก็เสียใจ บ่นว่ากันไป ก็เป็นเช่นนั้นตามเหตุปัจจัย เมื่อไม่หายป่วย
ถ้าเข้าใจได้ว่า เขาหายเขาก็ต้องชื่นชม สรรเสริญ เป็นธรรมดา
ถ้าเขาไม่หาย เขาก็ต้องขุ่นข้องหมองใจ นินทา ก่นด่า เป็นธรรมดา
ควรหรือ จะไปยินดี ยินร้าย กับเหตุปัจจัยของบุคคลเหล่านั้น
เขาชม เขาด่า ถ้าเห็นได้ว่า มันเท่ากัน
ท่านนั่นแหละ ที่จะไม่เป็นทุกข์
การที่จะอยู่เหนืออารมณ์ เหนือสุข เหนือทุกข์ ได้
ก็ต่อเมื่อ เข้าใจในความเป็น "เช่นนั้นเอง" ของทุกสรรพสิ่ง
นี่คือ "ประโยชน์ตน"
สิ่งเดียว...ที่...ทำได้
และหลายท่าน...ได้ทำ...ไปบ้างแล้ว
กลุ่มประสานงานเพื่อการเตือนภัย(เขากะลา)
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น