มนุษย์ต่างดาว ...ก็เป็นผู้รู้เรื่องของภัยพิบัติอีกกลุ่มหนึ่งเช่นกัน ที่มาทำหน้าที่เตรียมการเพื่อช่วยเหลือมนุษย์บนโลกใบนี้ แต่อาจจะแตกต่างไปบ้างตรงที่ มีทั้งกายละเอียด และยังมีกายเนื้อด้วย แต่ในขั้นปฏิบัติงานก็ต้องใช้กายมนุษย์โลกเป็นผู้ขับเคลื่อน เป็นผู้ปฏิบัติการสื่อสารกับมนุษย์ด้วยกัน เพราะมนุษย์ย่อมไว้ใจมนุษย์ด้วยกัน หากลงมาในรูปร่างของมนุษย์ต่างดาว ยากที่มนุษย์จะเข้าใจว่าเขามาเพื่อช่วยเหลือ
ดังนั้น จึงต้องเตรียมการจัดหากลุ่มบุคคลรองรับไว้ เพื่อส่งข้อมูลข่าวสารผ่านกลุ่มบุคคลเหล่านี้ที่ได้มีการวางไว้แล้ว ดังนั้นการเตรียมการจึงค่อนข้างซับซ้อน หลากหลาย เพราะต้องมีการฝึกหลายรูปแบบ ทั้งการปฏิบัติธรรมเพื่อเข้าใจกฎของธรรมชาติ ฝึกสติ ฝึกสมาธิ เพื่อการปล่อยวาง ฝึกสื่อสารฯ เพื่อแยกข้อมูลที่มาจากต่างดาว และฝึกการประมวลพลังเพื่อรับรู้เทคโนโลยีไฮเทค ในรูปแบบพลังงานที่ใช้งานได้จริง ดังนั้น จึงต้องมีการเตรียมการฝึกล่วงหน้าหลายปี ก่อนที่จะเข้าสู่ระบบทำงานจริง
แต่ ทุกอย่างก็ไม่ได้แตกต่างไปจากกลุ่มอื่น ๆ ก็คือการทำงานเรื่องของภัยพิบัติเช่นเดียวกัน มีการเตรียมการเหมือนกัน และมีผู้รู้เรื่องของภัยพิบัติเป็นผู้ดำเนินการสื่อสารข้อมูลมาให้เหมือนกัน ดังนั้น จึงไม่ได้มีความแตกต่างกันในจุดมุ่งหมาย การที่แต่ละกลุ่มมาพบเจอ มาสนิทสนม มาช่วยเหลือซึ่งกันและกันในงานเกี่ยวกับภัยพิบัตินั้น จึงเป็นเรื่องที่ถูกต้อง
ผู้ที่ทำงานเรื่องของภัยพิบัติ จึงต้องเปิดใจให้กว้าง มองให้เห็นในภาพรวม เพราะทุกกลุ่ม ทุกจุด การเตรียมการจะไม่มีผิด ไม่มีถูก จะไม่มีใครดีกว่าใคร จะไม่มีการเปรียบเทียบ เพราะเป็นงานคนละอย่าง คนละรูปแบบ
เหมือนเช่น เครื่องยนต์ ทุกชิ้นสำคัญหมด ลูกสูบ จานจ่าย เบรก คลัช ทุกอย่างสำคัญ แต่ถ้าไม่มีหัวเทียน รถก็วิ่งไม่ได้ หรือแม้กระทั่งน๊อต ถ้าไม่มีน๊อตยึดทุกอย่างเข้าด้วยกัน ก็หลุดเป็นชิ้น ๆ ใช้งานไม่ได้เท่าเทียมกัน ดังนั้น แม้แต่น๊อต ก็มีความสำคัญในงานของน๊อตเช่นกัน
การเตรียมการเรื่องภัยพิบัติก็ เช่นกัน จะมีความหลากหลาย จะมีการทำงานในรูปแบบที่ไม่เหมือนกันทั้งหมด เพียงแต่รับทราบไว้ว่ากลุ่มนี้เตรียมการเรื่องนี้ กลุ่มนี้ปฏิบัติอย่างนี้ กลุ่มนี้ช่วยเหลือด้านนี้ กลุ่มนี้สื่อสารด้านนี้ แล้วสิ่งที่ทุกกลุ่มดำเนินการเตรียมงานไว้จะมารวมกันเองเมื่อถึงเวลา
ก็ เป็นข้อมูลเพื่อให้มองเห็นภาพโดยรวมในมุมกว้างของเรื่องภัยพิบัติ ที่มนุษย์ต่างดาวได้สื่อสารข้อมูลมาให้ เพื่อที่เมื่อมีความเห็นถูกต้อง ก็จะลดการเปรียบเทียบว่า กลุ่มเราเตรียมการอย่างนี้ดีกว่ากลุ่มเขา กลุ่มนั้นสร้างสถานที่ใหญ่โตกว่ากลุ่มเรา กลุ่มเรามีคนมากกว่ากลุ่มเขา กลุ่มนั้นไม่เห็นเตรียมอะไรเลยรับข้อมูลอย่างเดียว กลุ่มนั้นฝึกอะไรไม่รู้จะรอดกันไหมเนี่ย
ถ้าเห็นผิด ความทุกข์ก็หาโอกาสหลอกกินได้ตลอดเวลา ถ้าเราเป็นโรงงานผลิตน๊อต เราก็ผลิตน๊อตของเราให้ดีที่สุด นั่นเป็นสิ่งที่ถูกต้อง ไม่ต้องไปสนใจว่าแล้วชิ้นส่วนตัวถังรถยนต์มันจะผลิตดีไหม ลูกสูบ เฟืองท้ายจะได้มาตรฐานหรือไม่ เพราะถึงห่วงไป เราก็ไม่ใช่ผู้ผลิตชิ้นส่วนเหล่านั้นอยู่ดี ทำน๊อตของเราให้ดีที่สุดนั่นแหละถูกต้องแล้ว เพราะเมื่อประกอบเป็นรถยนต์ขึ้นมา ชิ้นส่วนในโรงงานเราก็เป็นส่วนหนึ่งของรถยนต์คันนั้นและมีประสิทธิภาพเสีย ด้วย
ดังนั้น คนส่วนใหญ่ที่เถียงกันไม่จบไม่สิ้น ก็เพื่อจะบอกว่า ของฉันดีกว่าของเธอ ฝึกอย่างฉันดีกว่าฝึกอย่างเธอ ก็เพราะทุกคนตั้งอยู่ในความเห็นของตนเองว่า สิ่งที่เราทำดีที่สุด ถูกที่สุด นั่นเอง
ถ้ามาลองมองในมุมกว้างดูบ้าง ก็จะเห็นความเป็นเช่นนั้นเองของแต่ละกลุ่ม แต่ละจุดที่ต้องเตรียมการไม่เหมือนกัน แต่ก็สามารถมาร่วมรับรู้ รับทราบ และประสานงานกันได้อย่างมีประสิทธิภาพ แลกเปลี่ยนข้อมูลข่าวสารซึ่งกันและกัน และหากข้อมูลใดมีประโยชน์ ก็สามารถนำมาวิเคราะห์เพื่อเพิ่มประสิทธิภาพในเตรียมการนั้น ๆ ของแต่ละกลุ่มได้ เมื่อมองเช่นนี้ ก็จะไม่มีการแบ่งแยก เปรียบเทียบ ความคิดที่จะคอยยุแหย่ให้เกิดอคติกับกลุ่มต่าง ๆ ก็จะน้อยลง มองเห็นการทำงานของแต่ละกลุ่มด้วยความเข้าใจ ซึ่งก็เป็นการสร้างเกราะป้องกันความทุกข์จากความคิดได้ในระดับหนึ่งด้วย
ก็ด้วยความเห็นที่ว่า .... ทุกคนทำงานเดียวกัน คืองานเรื่องของภัยพิบัติ....นั่นเอง
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น